ThessBomb: Καζαντζάκης: Η Μεγάλη Ταινία του Γιάννη Σμαραγδή

Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

Καζαντζάκης: Η Μεγάλη Ταινία του Γιάννη Σμαραγδή

Απο την Ευτυχία Φράγκου
Το νιώθεις από το πρώτο δευτερόλεπτο. Από την πρώτη συγχορδία. Από το πρώτο πλάνο.
Από την πρώτη συλλάβη του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου και της Μαρίνας Καλογήρου, πως αυτή δεν είναι ακόμα μία ταινία. Πως αυτή δεν είναι άλλη μία πρεμιέρα.

Το ξέρεις πως αυτή είναι μια σπουδαία ταινία.

Ένας σπουδαίος Έλληνας. Νίκος Καζαντζάκης.

Μια ταινία φτιαγμένη από νεότερους μεγάλους Έλληνες.

Μία ταινία φως.

Μία ταινία όλο Κρήτη. Όλο Ελλάδα.

Μία ταινία για την Ελλάδα. Για τους Έλληνες που πληγώνουν και για την Ελλάδα που επουλώνει.

Μία ταινία για την Ελλάδα που κρύβουμε μέσα μας. Για την Ελλάδα που αγαπάμε. Για την Ελλάδα που θέλουμε να φτάσουμε.

Ο Γιάννης Σμαραγδής στην πιο μεγάλη στιγμή της καριέρας του.

Ένας μεγάλος σκηνοθέτης και ένας ακόμη μεγαλύτερος Έλληνας.

Γράφει, σκηνοθετεί, εμπνέει και εμπνέεται.

Η ταινία σου δίνει την εντύπωση μιας ενόρασης, σαν αυτό να είναι ένα μεταφυσικά καρμικό momentum για τον ίδιο.

Ένας μαέστρος που τολμά.

Και το νιώθεις πως ο Καζαντζάκης, -η μορφή τουλάχιστον και το εκτόπισμά του-, είναι σαν του “έδωσαν” το πράσινο φως για να πραγματώσει αυτή την ταινία. Αισθάνεσαι από την πρώτη στιγμή σαν ο Σμαραγδής και ο Καζαντζάκης να τα έχουν μιλήσει, να τα έχουν συμφωνήσει, να τα έχουν συσκηνοθετήσει όλα απνευστί.

Φαντάζει σαν η έμπνευση, η δύναμη και η τόλμη να του χαρίστηκαν απλόχερα για να σκηνοθετήσει μια ταινία μεγαλύτερη από τη ζωή την ίδια.

Ένα cast ιδιοφυές. Στοχευμένο. Δουλεμένο. Αριστοτεχνικά επιλεγμένο.

Δεν θα μπορούσε να ενσαρκώσει κάποιος καλύτερα τον Νίκο Καζαντζάκη πέρα από τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο. Με μόνη εξαίρεση αν έπαιζε ο ίδιος ο Καζαντζάκης τον εαυτό του. Ένας ηθοποιός τεράστιου διαμετρήματος, στο μεγαλύτερο ρόλο της ζωής του.

Δωρική, λιτή, συγκεκριμένη, χωρίς ακκισμούς η Μαρίνα Καλογήρου, μαγική Κρητική αγέρωχη μάνα η Μαρία Σκουλά, πληθωρικός και με τεράστιο υποκριτικό εκτόπισμα ο πιο “σταθερός” ηθοποιός της νέας γενιάς Αργύρης Ξαφής. Μία αξεπέραστη ερμηνεία του Στάθη Ψάλτη, απόκοσμη, μεταφυσική, ασκητική και σίγουρα καρμική. Μια ερμηνεία που κάθε μέτρο της περιέχει τη σοφία, τη γαλήνη και την απόλυτη κάθαρση. Με τον Γιάννη Σμαραγδή να του χαρίζει το κύκνειο άσμα που του αρμόζει.

Ο Νίκος Καρδώνης σε ένα ερμηνευτικό ρεσιτάλ, σε έναν ρόλο που είναι φανερό ότι τον δούλεψε, τον έχτισε, τον κέντησε από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο Θοδωρής Αθερίδης ξεφεύγει από όλα όσα τον έχουμε συνηθίσει μέχρη σήμερα και είναι φανερό πως αφήνεται στα μαγικά δίχτυα του Σμαραγδή. Η Ζέτα Δούκα ως Μελίνα Μερκούρη αποδεικνύει πως μπορεί να αναμετρηθεί με ρόλους προσωπικότητων χωρίς πιθηκισμούς και επιφανειακές καρικατουρίστικες ερμηνείες. Με μέτρο, τόλμη και αυτοπεποίθηση.

Ο Στέφανος Ληναίος, η Γιούλικα Σκαφιδά, η Αμαλία Αρσένη, ο Τάκης Παπαματθαίου, ο Alexandros Kollatos αλλά και ο υπέροχος μικρός Αλέξανδρος Καμπαξής και τόσοι άλλοι ηθοποιοί προσφέρουν στην ταινία τις συνεχείς κορυφές που χρειάζεται ένα τέτοιο δύσκολο εγχείρημα. Σε κάθε στροφή της ταινίας, σε κάθε της νοηματική εκκίνηση και σε κάθε τέλος, πάντα ένας ηθοποιός της δίνει, το εκτόπισμα και την ώθηση που της αρμόζει.

Ειδική μνεία

-Ο Άρις Σταύρου, ο μεγαλύτερος ίσως διευθυντής φωτογραφίας στη χώρα, δίνει στην ταινία το φως και το χρώμα της Ελλάδας, με τέτοια απόλυτη επιτυχία που θέλεις να «σπάσεις» την οθόνη και με τα ακροδάχτυλά σου να γευτείς το Μεγαλείο..

-Ο Μίνως Μάτσας συνθέτει το soundtrack της ταινίας και είναι αυτή η μουσική υφαντό ακριβό, χειροποίητο και Ελληνικό…Σπάνιος.

-Τα σκηνικά φέρουν την υπόγραφή του Γιώργου Πάτσα, του μάγου των σκηνικών/ κουστουμιών ειδικά για ταινίες εποχής.

-Ένα τεράστιο χειροκρότημα ανήκει στους ανθρώπους της παραγωγής, που κατόρθωσαν να παρέχουν στην ταινία όλα τα άπιαστα που είχε ανάγκη και της άξιζαν. Και κυρίως στην Παραγωγό Ελένη Σμαραγδή, τον φύλακα άγγελο του Γιάννη Σμαραγδή. Και αυτή ακριβώς όπως και η Ελένη Σαμίου (η γυναίκα-σταθμός στη ζωή του Καζαντζάκη), αποτελούν τις 2 μεγάλες σπάνιες γυναίκες στο πλάι δύο μεγάλων αντρών.

Δεν σου αφήνει χώρο η ταινία να σκεφτείς τι θα μπορούσε να είχε γίνει αλλιώς. Δεν σου αφήνει περιθώριο να σκεφτείς τίποτα “μικρό”. Γιατί αυτή ίσως είναι η σημαντικότερη ταινία του σύγχρονου Ελληνικού κινηματογράφου.

Γιατί αυτή είναι μια Μεγάλη ταινία. Και για τα Άπιαστα δεν μπορείς να μιλάς με εγκόσμιους όρους.

Και δεν γίνεται να μην συγκινηθείς. Να μην κλάψεις. Να μην γελάσεις. Να μην νιώσεις ένα χέρι να σου ορθώνει το ανάστημα. Να σου λέει. “Στο σκοτάδι απαντάμε με φως”.

Μερικοί τρελοί. Μερικοί μη λογικοί. Μια χούφτα πάντα άπιαστοι Έλληνες κατάφερναν να κάνουν την ουτοπία, παράδεισο επί γης. Μια τέτοια μεγάλη στιγμή είναι αυτή. Αυτή η ταινία μόλις ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι της. Και πλέον ανήκει στην Ελλάδα, ανήκει σε όλο τον κόσμο.

Μία ταινία που πρέπει να δουν όλοι οι Έλληνες αλλά και όλοι όσοι είδαν στον Ελληνισμό αυτό που θέλει να γίνει η ψυχή όταν ακουμπήσει τον ουρανό.

Ευχαριστούμε για το όνερο

Με αγάπη,

Ευτυχία Φράγκου

————————————————————————————————————–

Πρωταγωνιστές:
Νίκος Καζαντζάκης- Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Ελένη Σαμίου- Μαρίνα Καλογήρου
Νίκος Καζαντζάκης (παιδική ηλικία): Αλέξανδρος Καμπαξής
Νίκος Καζαντζάκης (σε ώριμη ηλικία): Στέφανος Ληναίος
Πατέρας Καζαντζάκη: Αργύρης Ξάφης
Μητέρα Καζαντζάκη: Μαρία Σκουλά
Άγγελος Σικελιανός: Νίκος Καρδώνης
Εύα Σικελιανού: Αμαλία Αρσένη
Ίτκα: Γιούλικα Σκαφιδά
Ζιλ Ντασέν: Alexandros Kollatos
Μελίνα Μερκούρη: Ζέτα Δούκα
Γιωργής Ζορμπάς: Θοδωρής Αθερίδης
Ηγούμενος Μονής Σινά: Στάθης Ψάλτης

-Επίσημο trailer-