Είναι η πεμπτουσία της οδήγησης μοτοσυκλέτας, το στοιχείο που «τρομάζει» ακόμα και τους παγκόσμιους πρωταθλητές: η αίσθηση από το μπροστινό σύστημα της μοτοσυκλέτας. Είναι κοινό μυστικό πως αυτό που τρέμουν όλοι οι αναβάτες είναι μια ολίσθηση του μπροστινού, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πτώση. Πως λοιπόν, ένας αναβάτης θα μάθει να «ακούει και να διαβάζει» την αίσθηση του εμπρός συστήματος και πως αυτό θα τον βελτιώσει σαν οδηγό;
Όπως και με κάθε διαδικασία εκμάθησης, χρειάζεται μέθοδος προσέγγισης, υπομονή και καλύτερα αργά και σταθερά βήματα, παρά επικίνδυνη βιασύνη. Ακόμα, πολλά από όσα θα διαβάσετε παρακάτω δεν προσφέρονται φυσικά για δοκιμή σε δημόσιους δρόμους: ξέρουμε όμως καλά, ότι πάρα πολλοί αναβάτες «την ψάχνουν» με την βελτίωση της οδήγησης τους και απόδειξη σε αυτό είναι οι πίστες που γεμίζουν στα track days. Ας μιλήσουμε λοιπόν και πιο αναλυτικά.
Μάθε το ίχνος και τι ρόλο παίζει
Το ίχνος η trail, όπως αλλιώς ονομάζεται, είναι ένα στοιχείο της γεωμετρίας της μοτοσυκλέτας, που επηρεάζει άμεσα την λειτουργία του μπροστινού συστήματος. Ως ίχνος ορίζεται η απόσταση, από το σημείο τομής μιας κατακόρυφης γραμμής που διέρχεται από τον άξονα του τροχού με την άσφαλτο, μέχρι το αντίστοιχο σημείο τομής μιας ευθείας που διέρχεται από τον σταυρό του τιμονιού με την άσφαλτο (δείτε και την εικόνα). Όσο μεγαλύτερο είναι το ίχνος, τόσο πιο σταθερή είναι η μοτοσυκλέτα κατά την κίνησή της. Όσο το ίχνος μειώνεται, η σταθερότητα στην ευθεία μειώνεται επίσης, αλλά αυξάνεται η ευελιξία και η αμεσότητα στις εντολές του τιμονιού. Το ίχνος προσφέρει μια πρώτη «γεύση» για την συμπεριφορά του μπροστινού στις εντολές του αναβάτη, κατά την οδήγηση.
Τελικά, φρενάρουμε μέσα στην στροφή;
Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που έχει να κάνει τόσο με το μπροστινό, όσο και με τον φόβο των περισσότερων αναβατών να μην το «χάσουν», είναι το φρενάρισμα στην στροφή. Τελικά, είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγουμε ή όχι; Εξαρτάται! Στις 9 από τις 10 περιπτώσεις, ΔΕΝ πρέπει να φρενάρουμε μέσα στην στροφή. Η 10η περίπτωση, είναι εντός πίστας, όπου και μπορούμε να πειραματιστούμε με τα όρια της μοτοσυκλέτας μας με ασφάλεια για εμάς, αλλά και για τους άλλους. Ένας αναβάτης που οδηγεί γρήγορα ξέρει ότι, αρκετές φορές, υπάρχει περιθώριο να κρατήσει τα φρένα -όχι στο μέγιστο, αλλά απελευθερώνοντάς τα σταδιακά, όσο γέρνει- μέχρι την κορυφή της στροφής. Και πάλι όμως, όλο αυτό συμβαίνει λόγω της αίσθησης που αυτός λαμβάνει. Και καθώς εκεί μιλάμε συνήθως για καταστάσεις αρκετά οριακές, το φρενάρισμα μέσα στην στροφή γενικά, δεν συνιστάται στον δημόσιο δρόμο…
Χαλαρά και αργά, στα χέρια
Το μυστικό έτσι ώστε να αφήνεις την μοτοσυκλέτα να εργάζεται όπως πρέπει, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνεις την πολυπόθητη αίσθηση που θέλεις από το μπροστινό, είναι τα χαλαρά χέρια. Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι αργές –όχι σπασμωδικές και απότομες, δηλαδή- κινήσεις των χεριών στην εφαρμογή των δυνάμεων. Ο συνδυασμός αυτών των δύο στοιχείων είναι το «κλειδί» για να ανοίξεις το θησαυροφυλάκιο της πολυπόθητης αίσθησης. Είναι, άλλωστε, και βασική ύλη που διδάσκεται στις σχολές ασφαλούς οδήγησης. Σε συνδυασμό με το ανοιχτό βλέμμα, τα χαλαρά χέρια και η χρήση του υπόλοιπου σώματος για να κρατηθείς στην μοτοσυκλέτα κάνει πραγματικά… θαύματα στην αίσθηση που απολαμβάνει κανείς. Φυσικά αυτό απαιτεί μια εξάσκηση, η οποία σταδιακά γίνεται εμπειρία.
Κάνε σχολείο, μπες στην πίστα
Το να εξασκείται κανείς ψάχνοντας… τα όρια του μπροστινού του σε δημόσιο δρόμο, είναι μια πρακτική τουλάχιστον επισφαλής. Για αυτό υπάρχουν οι πίστες, όπου όχι μόνο μπορείς να μάθεις, αλλά και να… ξεδώσεις, στην τελική! Τεράστια σημασία έχει τόσο η παρακολούθηση ενός σχολείου, όσο και –ακόμα καλύτερα- η προσωπική προπόνηση με έναν εκπαιδευτή που θα καταλάβει το επίπεδο του αναβάτη και θα τον προπονήσει ανάλογα. Ωστόσο, η συμβουλή «χέρια χαλαρά» παραμένει, είτε είστε μέσα είτε έξω από την πίστα! Κάνει τεράστια διαφορά και θα το διαπιστώσετε στην πράξη…
Μας κοινοποιήθηκε από το mototriti.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ